wyłupić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyłupiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłupić — dk VIa, wyłupićpię, wyłupićpisz, wyłupićłup, wyłupićpił, wyłupićpiony wyłupiać ndk I, wyłupićam, wyłupićasz, wyłupićają, wyłupićaj, wyłupićał, wyłupićany «wyjąć, wydrzeć, wydłubać, wyłupać» Wyłupić kamień z bruku. ∆ Wyłupić komuś oczy «oślepić… … Słownik języka polskiego
wyłupiać — → wyłupić … Słownik języka polskiego
wyłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyłupiaćam, wyłupiaća, wyłupiaćają, wyłupiaćany {{/stl 8}}– wyłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyłupiaćpię, wyłupiaćpi, wyłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykłuć — dk Xa, wykłućkłuję a. wykłućkolę, wykłućkłujesz a. wykłućkolesz, wykłućkłuj a. wykłućkol, wykłućkłuł, wykłućkłuty wykłuwać ndk I, wykłućam, wykłućasz, wykłućają, wykłućaj, wykłućał, wykłućany 1. «wyjąć, wyłupić coś, zwykle oko ostrym narzędziem»… … Słownik języka polskiego
wyłupać — dk IX, wyłupaćpię, wyłupaćpiesz, wyłupaćłup, wyłupaćał, wyłupaćany wyłupywać ndk VIIIa, wyłupaćpuję, wyłupaćpujesz, wyłupaćpuj, wyłupaćywał, wyłupaćywany 1. «podważywszy wyjąć z czegoś, wyrwać, oderwać od czegoś; wydłubać» Wyłupać oczko z… … Słownik języka polskiego
